Alle pagina's 

De buurlanden
van Ghana

 

Hoera! Eindelijk is het dan zover......Na 2 jaar is het huizendrama voorbij!

Ons huis in Venlo is verkocht en een appartement aan zee in Vlissingen is gekocht.

Op 3 april 2012 hebben wij Limburg verruild voor Zeeland, alwaar wij verder zullen gaan met ons in te zetten voor Ghana.

Na een kleine 2 jaar in Nederland te zijn geweest, zijn wij medio februari 2013 weer naar Afrika vertrokken voor een volgende taak in Ghana.

Vanwege technische redenen heeft onze oude website plaatsgemaakt voor een nieuwe variant.
Vanaf 15 februari 2013 kunt u ons blijven volgen op onze nieuwe website www.bendeesonderweg.waarbenjij.nu 
De informatie over onze vorige projecten blijft beschikbaar op de oude website www.bendeesonderweg.nl

Berichten van Dees en Ben

Deze site gaat gedeeltelijk over onze voorbereiding op uitzending naar Ghana. Deze voorbereiding (2004-2005) betrof o.a. 6 maanden reizen door ontwikkelingslanden, projecten bezoeken en tropenervaring opdoen in achtereenvolgens: Nigeria, Ghana, India, Flores Indonesie en Nicaragua en het volgen van een parttime vormingstraject bij de SMA.
Het grootste gedeelte van de site betreft onze daadwerkelijke uitzending naar Ghana, die 5 jaar mocht duren (augustus 2006-juni 2011). Via onze organisatie NorGhaVo (Northern Ghana Volunteers) hebben wij gewerkt op het project NFD (Northern Friends for Development). Dit straatmeiden project heeft als doel: Voorkomen dat meisjes uit Tamale (Noord-Ghana) naar het Zuiden vertrekken om daar als 'Kayayoo-girl' (head portage) te moeten overleven. Wij hebben de meiden een trainingsprogramma aangeboden, dat bestond uit: educatie geven; stage regelen; business handvaten aanreiken op ons zelfgebouwde trainingscentrum en uiteindelijk hun eigen houten shop realiseren middels microkredieten: 4 naaisters, 4 weefsters en 5 kapsters hebben nu hun eigen kiosk.
Naast ons straatmeiden project heeft Ben zich in Tamale verder bezig gehouden met het geven van workshops/docententrainingen in een bush-dorpje (Children to school project) en hij heeft supervisie gegeven aan een Nederlandse studente van de opleiding SPH, die 5 maanden stage kwam lopen in Ghana.
Dees heeft in Tamale nog Franse les gegeven op privéschool Cambridge Garden Academy en op een project voor kansarme kinderen, te weten Neesim Community Children and Education Library Project.
Na 4 jaar Tamale (Noord-Ghana) hebben we ons 5e en tevens laatste jaar doorgebracht in Takoradi (Zuid-West Ghana), waar we beiden op een internationale school hebben lesgegeven, Tessark genaamd. Voor Ben betekende dit maatschappijleer en computerles; voor Dees stond Frans en muziek op het programma. Verder werden workshops georganiseerd voor de leerkrachten en excursies voor de leerlingen.

Ben Staarink en Desirée Pleumeekers


Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 22 april 2012.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ons laatste bericht!!!

Voor sommigen misschien nog een onbekend bericht; voor anderen is het al oud nieuws. Wij zijn sinds 3 juni 2011 - na 5 jaar Ghana - definitief terug in Nederland! Waarom?
Niet vanwege de onrustige situatie in de buurlanden Ivoorkust en Burkina Faso; niet vanwege de cholera-uitbraak in Zuid-Ghana en de meningitis in Noord-Ghana; niet vanwege de olie die gevonden is aan de Ghanese kust bij Takoradi en kan leiden tot té hoge verwachtingen met alle gevolgen van dien. Nee, we zijn teruggekeerd, omdat het mooi is geweest.

Een greep uit onze gedachten, met daarin vermeld de 3 belangrijkste redenen van terugkeer:
1. Als we nog langer waren gebleven, dan zou het voor ons te weinig hebben toegevoegd. Wij hebben gedaan wat we wilden en zelfs véél meer dan dat. Wij gingen voor 2 jaar naar Ghana; het werden er uiteindelijk 5. (Vier jaar in Tamale, Noord-Ghana en één jaar in Takoradi, Zuid-West Ghana). Dan mag je alleen maar heel tevreden zijn, vinden wij.
2. Lichaam en geest gaven aan dat het welletjes was geweest. Tropenjaren tellen nog altijd dubbel!
3. Ons plan om een huis te kopen of te laten bouwen aan de Ghanese kust hebben we laten varen. Een huis kopen en zeker een huis laten bouwen in Ghana vonden wij toch té riskant. Investeren in onroerend goed in een ontwikkelingsland is iets dat - in een Nederlandse perceptie - teveel haken en ogen heeft. Wat te denken van het eigendomsrecht? Bij het Gerechtshof in Accra liggen nog 40.000 zaken ‘op de plank’, als het gaat om bijvoorbeeld de vraag wie nu de rechtmatige eigenaar van de grond is. Wij hadden geen zin om nummer 40.000 en 1 te worden! Niet oud worden dus aan de Ghanese kust, maar we hopen oud te mogen worden aan de Nederlandse kust.

Natuurlijk zijn er ‘mixed feelings’ en natuurlijk wordt Ghana erg gemist, maar…we zullen ons vanuit Nederland blijven inzetten voor de kinderen in de Derde Wereld en we zullen ook zeker iets met onze Ghana-ervaringen gaan doen in Nederland. Het is nog open in welke vorm wij dit gaan gieten, maar we hebben er al wel veel ideeën over.
Verder zijn we vooral dankbaar voor die 5 zeer bijzondere jaren, die we voor geen goud hadden willen missen. Het was een absolute verrijking!
Nu echter hebben we óók veel zin om een andere droom te gaan verwezenlijken en dat is....... wonen aan zee.
Als ons huis in Venlo is verkocht (hopelijk is de wachttijd niet meer te lang), gaan wij verhuizen naar Vlissingen, waar we gaan genieten van het mooie Zeeuwse achterland!!!

Situatie na 6 weken Nederland:
Het terug zijn in Nederland is erg onwerkelijk. Weggaan naar Ghana is in ieder geval gemakkelijker dan terugkeren naar Nederland! Wij hebben momenteel onze handen vol aan het slechts 'in Nederland zijn'.
Ons hoofd is weliswaar in Nederland, maar ons hart is in Ghana!
5 jaar Ghana doet nu eenmaal heel erg veel met een mens!

Vaak moeten we denken aan die lieve, gastvrije en vriendelijke mensen in Ghana, waarbij je altijd onvoorwaardelijk welkom was. Die mensen die kanjers zijn in het accepteren en incasseren en die je leren om de kracht uit het leven zelf te halen. Arm maar warm! Het werken onder zware omstandigheden werd altijd vergoed door de mensen. Toch was er ook een keerzijde. Diezelfde mensen hadden vaak excuses en beloften klaar en een resultaat was bijna nooit aan de orde. Het ging alleen maar om de vorm en de buitenkant en bijna nooit om de inhoud. Je moest altijd maar wachten en socializen en je had het gevoel dat er niets van de grond kwam. En altijd bloedheet, vieze beesten, slechte hygiene, éénzijdige voeding, watertekorten, stroomuitval en veel te vaak malaria. Maar ondanks alles waren er altijd weer die geweldige mensen, die ervoor zorgden dat we er uiteindelijk 5 jaar zijn gebleven. We zijn nu vooral erg dankbaar dat we onze droom 'werken en wonen in een ontwikkelingsland' hebben kunnen waarmaken en er zonder kleerscheuren vanaf zijn gekomen.

En dan Nederland: Er is geen sprake meer van zware omstandigheden. We genieten nu van water drinken uit een kraan; altijd elektriciteit; een wasmachine; een warme douche; het lekkere eten, maar vooral een schone omgeving en nooit meer malaria. Daarentegen schrikken we van de keiharde, snelle, zakelijke, flitsende en onpersoonlijke samenleving.

Nu is er dus een leven gestart na Ghana, maar dat zal veel tijd kosten en aanpassingen vragen. Opnieuw inburgeren in Nederland!
Vrijdag 3 juni 2011 waren we dus weer thuis. Nou ja, wat heet thuis. Wij voelen ons als een vreemde in ons eigen huis en zijn ook Venlo totaal ontgroeid. Wij hopen dat ons huis snel wordt verkocht, zodat we kunnen gaan verhuizen naar Vlissingen, maar ja.....de huizenmarkt zit helaas nog steeds op slot. De wachttijd zullen we goed gaan benutten; aan werk geen gebrek! Wij verheugen ons op Zeeland. Misschien werkt een compleet nieuwe omgeving heilzaam voor een vermoeide geest.
In Ghana zouden de mensen zeggen: 'We will manage it and it will be okay by His Grace'. Helaas zal het in Nederland niet zo eenvoudig werken..................
Maar goed........we keep up the good spirit!

Warme groet,
Ben en Desirée