Op verlof in Nederland…………………..!!! (2 augustus-12 september).

1 augustus hadden we onze nachtvlucht Accra-Amsterdam en op 2 augustus zetten we weer voet op Nederlandse bodem. Het eerste jaar in Ghana was alweer voorbij en nu werd het tijd om even terug te keren naar de basis. Ons streven is vooralsnog om te genieten van Nederland, zonder een echt programma te moeten afwerken. We zijn benieuwd hoe we onze ‘break’ in Nederland gaan ervaren. Mixed feelings?!

Onze webmaster Huib stond op Schiphol en bracht ons naar Nijmegen. Ontzettend attent! Onze uitvalsbasis zou gedurende een periode van 6 weken Berchmanianum zijn. Een setting waarin ruimte is voor rust en reflectie. Een prachtige entourage; een schitterende omgeving. We mochten gebruik maken van alle faciliteiten en we smulden van het heerlijke Nederlandse eten. We woonden een mooie presentatie bij van een priester die al 50 jaar werkzaam is in Libanon (Beiroet). We voerden interessante gesprekken met de Jezuïten, vooral met diegenen die tussen de mensen zijn blijven staan en niet ‘er boven’. Toch voelden we ons ‘op bezoek’. Terug zijn in Nederland was sowieso vreemd. Het heeft even geduurd voordat we echt waren ‘geland’; we hadden een beetje moeite met ‘aarden’. Onze verwachtingen kwamen uit: We genoten van het klimaat, de schone wegen, een mooie bus of trein, de lekkere Nederlandse kost, altijd elektriciteit, water drinken uit de kraan, een warme douche, maar…we schrokken van de kilte van vele mensen.Voor wat betreft de gezondheid: In Nederland hadden we last van onze spijsvertering en van onze huid.

We hadden ons voorgenomen om in ieder geval niet heel Nederland door te reizen om iedereen te zien. Bovendien hadden we geen eigen vervoer. We hadden het dus omgedraaid: ‘Kom maar gezellig naar Nijmegen; van harte welkom!’ Maar……we zijn weer terug in Nederland en dat betekent: Iedereen heeft het druk, druk, druk……Of zitten we ‘op een andere golflengte?’ Hoe het ook zij………………Het is zaak om noch Ghana noch Nederland te idealiseren.

Wat deden we nu zoal?

Hoewel we nog relatief best veel achter de computer werkten, was er gelukkig ook tijd om te lezen. Met de bibliotheek/leeszaal van Berchmanianum en de universiteitsbibliotheek om de hoek (Erasmusgebouw/Radboud) konden we ons hart ophalen. Toen we het universitair sportcomplex betraden, begaven we ons in een compleet nieuwe wereld. Wat een luxe! …..Hardlopen kun je toch ook gewoon in het bos doen?………..Ach dat zal wel te simpel zijn……… We proberen om niet steeds de beelden van Ghana op te roepen. We hebben eigenlijk aan veel dingen helemaal geen behoefte. Uitzonderingen hierop waren: Wandelen in de bosrijke omgeving en fietsen. Dees kocht voor 60 euro een ‘oud karretje’ in een fietsenzaak in Nijmegen (en kan deze na de verlofperiode terugbrengen en krijgt dan weer 30 euro terug); Ben kreeg een fiets van een oud-collega van Dees. Een erg aardig gebaar! Prachtige tochten werden gemaakt richting Ooijpolder, Berg en Dal, Heilige Landstichting, Beek Ubbergen, Lent, Bemmel, Gendt,  Millingen, Kekerdom, Malden, Mokerheide, Heumense Schans e.d. Tijdens één van onze fietstochten werden we overvallen door een fikse regenbui. Een behulpzame chauffeur van DHL bracht ons (inclusief onze fietsen) terug naar Berchmanianum.  Dit soort hulp verwacht je wel in Ghana, maar niet meer in Nederland. Gelukkig vormde deze jonge knaap hierop een uitzondering! Een andere leuke fiets-ervaring was dat in de binnenstad van Nijmegen een zwarte man op een fiets ons wenkte. Wat was het geval? Hij kwam uit Senegal en herkende een stukje Afrika in onze kleding! Voor hem was het even ‘thuiskomen’, vooral toen we onze Ghana-ervaringen met hem deelde.

Ook werd er veel tijd gestoken in het voorbereiden van onze NFD/Ghana-presentatie die we op 4 september zullen gaan houden voor belangstellenden. En verder………..meegebrachte dvd’s uit Ghana werden bekeken; met de bus of de fiets naar de stad (Nijmegen an sich beviel goed); met de trein een dagje weg; bezoek ontvangen, familie en vrienden bezoeken enz.

Vanzelfsprekend moesten er ook dingen geregeld worden: Naar een tandarts, naar de zaakwaarnemer (post van 1 jaar!), een nieuw internationaal rijbewijs kopen (ANWB), maar ook een normaal rijbewijs vernieuwen (om maar eens iets te noemen). Voor wat betreft ons eigen huis in Venlo: Het huurcontract werd verlengd en ondertekend. De Schot wil nog een jaartje in Nederland blijven. Als het gaat om het gewone rijbewijs: Nog voor ons vertrek naar Ghana (vorig jaar augustus) hadden we al geïnformeerd bij het Stadskantoor in Venlo naar de ‘ins and outs’ op dit gebied. Een rijbewijs vernieuwen in Venlo ging niet, omdat we daar zijn uitgeschreven. Men verwees ons naar de Nederlandse Ambassade in Accra (Ghana).

Een dag voor ons verlof naar Nederland hebben we de Nederlandse Ambassade bezocht……….. Nee hoor, foutieve informatie van Venlo…….. Ook de Ambassade mag geen rijbewijs vernieuwen. Men gaf ons een ‘Verklaring van woonplaats’ en verder moesten we contact opnemen met Rijksdienst Wegverkeer.

Met de verklaring van woonplaats van de Nederlandse Ambassade in Accra en de verklaring van uitschrijving uit de Gemeente Venlo waren we weer een beetje op weg. Toen nog pasfoto’s laten maken………. Hé, dat was ook veranderd……… De eisen waren strenger geworden. Onze pasfoto’s uit Ghana waren niet goed genoeg voor een Nederlands rijbewijs. We moesten wel lachen om alle nieuwe voorwaarden: Niet toegestaan om te lachen, mond gesloten houden, oren zichtbaar, grijze achtergrond. Ja, we zijn weer terug in Nederland! Ook al waren we nog maar een jaar weggeweest, toch stuitten we bijna dagelijks op dingen die veranderd waren of die ons natuurlijk gewoon waren ontgaan:……………Postzegels kosten nu 0,44 eurocent?….. …..…………De burgemeester van Nijmegen is Thom de Graaf?……………enz. enz. enz.

Zoals wellicht eerder vermeld, lijdt alles in de tropen: Kleding, je lijf, de elektronica e.d.

Spullen werden dan ook aangeschaft/vervangen. Variërend van een accu voor een mobieltje, tot reparatie digitale fotocamera (stof,vuil, zand!); van een laptop ‘schonen’ tot een memorystick; van vitaminepillen tot  katoenen kleding.

We hadden ons voorgenomen niet te mailen naar NFD, maar toen kwam er een mail van Hawa en waren we even weer in gedachten terug in Ghana. Tsja, Hawa is Hawa en dat betekent……altijd verrassingen!!!

Job (de jongen van onze compound) belde zelfs op om te laten weten dat onze auto 2 kapotte banden had.  

Via onze webmaster werden we in contact gebracht met een organisatie-deskundige met buitenlandervaring. Wellicht krijgen we ‘handvaten’ aangereikt, die we kunnen gebruiken bij het coachen van Hawa.  

Ook andere ideeën werden besproken, zoals bijvoorbeeld: ‘Kunnen Nederlandse ontwerpers misschien een bijdrage leveren om tot speciale produktontwerpen te komen? Zowel voor de meiden als voor de markt zou dit interessant kunnen zijn.  Een geschikte partner hiervoor is wellicht het DDiD (Dutch Design in Development). Zij hebben ervaring met het maken van ontwerpen voor ontwikkelingslanden.. Op dit moment past dit echter nog niet binnen de NFD-setting. Er is nog geen sprake van een bedrijf/opdrachtgever, noch van voldoende kwaliteit. En er moet eerst kwaliteit geleverd worden, alvorens te komen tot ontwerpen, fabriceren en exporteren.

Toen we hier verder over nadachten, werd de link gelegd met COLWOD (Collaboration with Women in Distress). Deze ‘club’ is vergelijkbaar met NFD, doch bestaat veel langer en is dus verder in het proces. Als we terug zijn in Tamale, zullen we contact opnemen met COLWOD, zodat zij wellicht  een ‘lijntje kunnen uitgooien’ richting DDiD. Het is belangrijk om te netwerken en mensen bij elkaar te brengen.

Onze website kreeg weer een mooie ‘up-date’: Variërend van Google-earth foto’s van ons huis, het kantoor van NFD, de stageplekken en de containers tot een informatieve site van Tamale. De maker hiervan kennen wij persoonlijk. De Ghanees Zybourn die als gids fungeert in Tamale, is tevens projectleider van ‘Sharing Life Integrated Development’.

De cd-rom die vanaf januari door Nederland heeft gecirculeerd onder familie, vrienden en bekenden, heeft z’n barre tocht doorstaan en is eind augustus veilig bij ons teruggekeerd in Nijmegen.  

Hier eindigt de nieuwsbrief van augustus. Een nieuwsbrief gemaakt in Nederland. De volgende nieuwsbrief zal voor de helft in Nederland en voor de helft in Ghana ‘geschreven’ worden.

Tot slot: Nog 2 - voor ons - belangrijke data:

4 september a.s. om 16.00 uur Berchmanianum Nijmegen: NFD/Ghana-presentatie!

12 september…………….terugvlucht naar Ghana!

Tot ziens in Nijmegen of tot een volgend contact!

Groet, Ben en Dees